Lucas (zonder “G” ja)

Een straatmaker die zijn gedachten wou spuien gaf aan dat hij kampte met knotsgekke buien: "Zo heb ik laatst al mijn bezit verruilt voor een namaak van KITT. Een handige wagen, maar niet voor het kruien."

Waar is toch dat shirt met die sierlijke look? Waar heb ik mijn knalrode sokken gelaten? Waar hing ik die jas waar die franjes aanzaten? Waar ligt de daarbij zo goed ogende broek? En waar staan mijn schoenen? Niet daar in de hoek? Ik sta hier wel in mijn geheugen te spitten, maar blijf toch voortdurend met waar-vragen zitten. U snapt dat ik dringend een waarzegger zoek.

Ik was wat sceptisch. Het moest nog maar blijken. Dit project klonk bijna te mooi om waar te zijn. Het was ook nogal gedurfd de eerste single uit te brengen op de dag dat van de echte Waylon postuum een album uitkwam en om dit album uit te brengen op een dag dat Colter Wall ook al van plan was te laten horen hoe het moet. Maar hij doet het. Hij flikt het gewoon. De Nederlandse Waylon kan zich moeiteloos meten met de beste hedendaagse makers van countrymuziek van weleer en meldt zich daarmee als kandidaat voor de 'album van het jaar'-uitverkiezing die aanstaande is.  Volgens mij heb ik alle platen van Waylon wel eens beluisterd om te peilen of er nog pareltjes op te vinden waren die me konden bekoren. Het enige nummer dat me tot nog toe echt was bijgebleven is ' Where Do I Go with Me? ', waarmee hij voor mijn part voor het eerst daadwerkelijk zijn artiestennaam eer aandeed (weliswaar namens The Common Linnets, dus onder een andere naam, maar toch). Het deed me erg denken...

Een wortelduizendpoot uit Oss was door zijn eigenheid de klos. Hij had vaak één te wijde schoen, maar kon daar nooit zo veel aan doen. Bij aankoop nam hij steeds weer waar: net iets te veel, die zestien paar.

Een echtpaar ervoer na een aanhoudend dreigen hoe soms bij een klapband gemoederen stijgen. Ze zijn op drie wielen bedeesd langs allerlei winkels gesjeesd, maar hebben nog geen goede band kunnen krijgen.

Er zijn van die legendes die een eigen leven zijn gaan leiden waar je 'u' tegen zegt. Waarbij de grens tussen feit en fictie nauwelijks te herleiden is en slechts wat basisgegevens nog buiten kijf staan. Waar niet alleen over in het wilde weg werd en wordt gespeculeerd, maar ook na verloop van tijd allerlei romantische of dramatische aspecten mee worden geassocieerd. Zo gingen er bijvoorbeeld vele unieke gedachtes de vrije loop naar aanleiding van het noodlottige voorval dat een eind bracht aan het leven van George Armstrong Custer. The Custer Fight - Charles Marion Russell (1903) Nu is er een scala aan boeken dat kan worden geraadpleegd om een beter beeld te krijgen van wat zich die bewuste zomerdag precies heeft plaatsgevonden, maar de kunst is om een auteur te vinden die al dat soort bronnen heeft weten te verwerken in een samenvattend geschrift dat de algemene lading weet te dekken. In dit geval toont Evan S. Connell zich op dat gebied een gegadigde, want hij wist iets meer...

"Nog eentje rest er," zei hij, "die bij mijn collectie hoort. De kans op Red Clouds hoofdversiersel mag ik niet verklooien, dus net als bij de rest doe ik daarvoor desnoods een moord. Ik leef maar voor één ding nog: mijn verzameling vol tooien."

Vrij naar John Muir In onze meest aangrijpende momenten doet de natuur iets religieus ontwaren. De wereld toont haar kerk'lijke accenten en bergen vormen waardige altaren. Besneeuwde toppen kilometers verder zijn met de lucht rondom geheel verzadigd. Naïef en onverschillig is de herder die stil negeert dat beeld zo begenadigd. Slechts hij kan vragen waarom God iets maakte, alsof het voor de mensen moet fungeren. Slechts hij is het die zo geheel verzaakte te zien dat iets zichzelf dient of kan eren. Onwetendheid berooft hem van de prachten die vindbaar zijn rondom hem zonder zoeken, hem toeschijnen in vele held're nachten, te zien zijn meermaals daags in alle hoeken. Gezelschap van de planten en de dieren, zo weids en onontkoombaar veel aanwezig, weet steeds natuurbeleving groots te sieren en houdt veel blije harten blijvend bezig. Soms kan het leven kort noch lang gaan lijken, ervaar je van een boom of ster nabijheid en voel je praktisch nauw'lijks tijd verstrijken. Onsterf...

Het wordt door menigeen geweerd, maar opbergruimte is er zat en distributie loopt gesmeerd. Zo'n coke-eiland heeft best wel wat.