Lucas (zonder “G” ja)

Ik word bij spreken voor publiek wanneer ik er aan denk al ziek en durf er in mijn stoutste dromen niet openbaar voor uit te komen.

De begrippen 'Country' & 'Western' zijn al lange tijd niet meer per definitie samengesmolten, laat staan onafscheidelijk, maar ze staan nog wel voor de twee genres die ik als mijn favoriete beschouw; de eerste als het gaat om muziek, de tweede voor wat betreft beeld en geschrift. Het lijkt me geen vreemde wens bij je favoriete genres op de hoogte zijn van het beste wat daarbinnen te vinden valt. Op gebied van muziek streef ik er daarom naar de 100 beste countryalbums eens goed te (her)beluisteren. Rolling Stone heeft hiervoor een mooie geschikte lijst samengesteld en vandaag staat nummer 100 daaruit in de spotlight. #100 - Kenny Chesney - No Shirt, No Shoes, No Problem (2002)   -    5,4/10,0 De artiest Op 26 maart 1968 kwam Kenneth Arnold Chesney ter wereld in Knoxville, Tennessee. Hij groeide op in het nabij gelegen Luttrell, waar zijn oorspronkelijk uit Engeland en Ierland afkomstige familie zich uiteindelijk had gevestigd. Nadat hij tijdens zijn jeugd e...

We zijn een samen. We kunnen niet zonder elkaar. We zijn een samen. Ja, wie er ook ooit om ons heen kwamen: voor hen lijken wij een leuk paar. Ach, was dat nu thuis ook maar waar. We zijn eenzamen.

Begin dit jaar doorlas ik al handenwrijvend het bericht dat Jason Isbell voornemens was dit jaar een plaat uit te brengen die wel eens heel goed in mijn straatje zou kunnen passen. Hij had 'm 'akoestisch' opgenomen – zonder al te veel poespas dus – en de aandacht zou daarmee vast en zeker komen te liggen op de hoofdpersoon zelf, zijn gitaarspel en vooral zijn teksten. Voor de aardigheid somde ik vluchtig op wat mijn favoriete liedjes waren uit zijn repertoire en glimlachend constateerde ik dat die in de meeste gevallen verre van bombastisch waren en het vaak niet van een breed instrumentarium of een uitvoerig productieproces moesten hebben.  Een paar maanden later kwam vorige week, in navolging van een tweetal voorproefjes, het complete album uit. Zeker in deze periode, waarin mijn interesse naar vinyl en platenspelers weer hoogtij viert, bestond er weinig twijfel over het feit dat ik deze rond de uitkomstdatum zo gauw mogelijk een eerste draaibeurt zou geven en het mag voo...

Ben je ver van je doel in het leven om te zijn als poëtisch verlichter? Probeer daaraan woorden te geven en voor je het weet ben je dichter.

Een paar jaar geleden voelde ik me geroepen een van mijn kijkervaringen met de wereld te delen en zodoende een blog te beginnen. De wielerwedstrijd Strade Bianche was net verreden en hield de gemoederen nogal bezig. Het was het jaar dat voor mij definitief kwam vast te liggen dat die wedstrijd de mooiste is van de gehele wielerkalender. De wonderschone omgeving waarin de wedstrijd wordt afgelegd draagt daar voor een groot deel aan bij, maar het parcours dat het glooiende landschap ter beschikking stelt is ook nog eens uitnodigend voor verschillende soorten wielrenners en levert daarmee altijd een mooie strijd op zolang er geen of meer dan een renner uit de buitencategorie meedoet. Voor Wilfried de Jong was een opmerking van Johnny Hoogerland eens aanleiding geweest de wedstrijd in een van zijn schrijfsels voor het voetlicht te brengen. De betreffende renner kon in een Italiaanse ploeg niet helemaal aarden en had dat voorafgaand aan deze wedstrijd aan deze of gene te kennen gegeven. De ...

Hij werd gevangen en zou niet meer dwalen. Toch bleef het duren tot voor de schavuit een zitting kwam met rechterlijk besluit, dus zag men kans hem uit zijn cel te halen. Bevrijding was voor hem wel een verlangen, maar niet dat ze hem daarna lieten hangen. (Tijdens de jaren '60 van de 19e eeuw werd de 'outlaw' "Captain" William Coe door ' vigilantes' opgehangen voordat hij goed en wel kon worden veroordeeld.  Lees hier meer (Engels) )

Er is een periode geweest waarin ik mezelf zonder moeite filmliefhebber zou hebben genoemd. Sinds televisieseries meer en meer mijn nieuwsgierigheid begonnen te wekken en ook andere interesses de kop opstaken, is het kijken van films wat op een lager pitje beland, maar juist die andere interesses zorgen er zo nu en dan voor dat ik weer eens vol verwachting voor ga zitten. Het zijn namelijk de onderwerpen die me moeten aanspreken en niet per se de filmische kunsten van de maker, want hoewel die naar behoren moeten zijn, blijft het voor mij het meest van belang dat de setting en/of hoofdpersonen me kunnen bekoren. En het liefst wil ik daar altijd van te voren een degelijke inschatting van kunnen maken. Bij A Complete Unknown  was ik er niet zo bang voor dat de bezigheden van de hoofdpersoon me zouden tegenstaan. Bob Dylan was namelijk vooral bezig met muziek en de muziek waarmee hij zich (aanvankelijk) bezighield heeft me altijd zeer kunnen bekoren. Heel bekend met (of geïnteresseerd...

Wat heel het lichaam lam moest leggen had op een dag eens niets te zeggen, maar luid gevloek daarom klonk schel, dus oor verdovend was het wel.