Lucas (zonder “G” ja)

"Hoge ogen gooien" is soms - anders dan men denkt - het nogal wrede streven van jaloerse kleine mensen, die af en toe graag darten en verfoeien wie hen krenkt en langeren zowaar zelfs blindheid toe schijnen te wensen.

Om over dit boek iets zinnigs te kunnen zeggen was ik geneigd herhaaldelijk even terug te blikken op het gelezene om zo – voor zover mogelijk – ieder hoofdstuk eer aan te doen. Mijn leestempo heeft nooit al te hoog gelegen en mijn geheugen was nooit mijn sterkste kant dus, in plaats van een alomvattende uiteenzetting achteraf, een opsomming van tussentijdse conclusies en/of samenvattingen: The Governor’s Task Force – Het hedendaagse oogpunt Op uitnodiging van de gouverneur komt een vijftal prominente Texanen samen om een taakgroep te vormen die er voor moet zorgen dat een duidelijk curriculum wordt opgesteld om de jeugd beter te leren kennismaken met de historie van de staat. De vijf kritische geschied(her)schrijvers komen allen uit een familie die al lange tijd in Texas verblijft en geen van allen staat onwelwillend tegenover het project dat hen te wachten staat. Een van hen, professor Efraín Garza, schept alvast de nodige verbazing met het feit dat hij zijn roots tot aan het begin va

"Vorkheftruck", "takel" of "goederenlift", was wat er aan termen door zijn hoofd krioelde, maar "nee, dat was niet" zei zijn liefje, vol drift, wat zij met "opbeurende woorden" bedoelde.

Geaaid werd hij met vuisten. Geen knuffel liet hem ongewond. Troost moest hij halen uit schelden. Een schouderklop bracht hem ten grond. Men lachte als men hem kleineerde, ging prat zelfs op iedere traan, genoot van zijn aanhoudend snikken en kickte op zijn onbestaan. Met plezier had zijn lach niets te maken. Als hij straalde was dat enkel schijn. Instemming kwam voort uit bangheid. Zijn gelaat herborg enkel pijn. Liefkozing werd hem onthouden. Voor hem was ellende de norm. 't Was hem onbekend wat vertier was, maar zijn weet van gepest was enorm. Waar respect zou behoren was afkeer. Liefdadigheid werd ooit eens haat. Aversie ertegen verkwijnde. Voor gekrenk stond aanvaarding paraat. Voldaan dreven zij hem tot honger, brachten doelloos hem luid in de goot. Bij hem, echter, kwam stil een plan op: al levend bracht hij hen ter dood. Moorddadig was hij nog terughoudend, hijzelf nam vrij uitzichtloos waar hoe stellig hij 't juk niet meer duldde. Een kalmte verving het gevaar. Een pri

"Fortunate he is who may see Mount McKinley against the summer midnight sky, the lush fern forests of Kilauea, the white jubilance of Yosemite's waters, and the somber rock and surf of Acadia National Park. To record and interpret these qualities for others, to brighten the drab moods of cities, and build high horizons of the spirit on the edge of plain and desert -- these are some of the many obligations of art." - Ansel Adams  Wonderschoon, dat zijn ze, die nationale parken die zich binnen de Amerikaanse landsgrenzen bevinden. Wonderschoon zijn dan ook de prachtige beelden die in deze documentaire te zien zijn. Het ene park is nog mooier dan het andere. En de een nog weer veel indrukwekkender en groter dan de andere. Alleen in Alaska bevinden zich al drie nationale parken die half zo groot zijn als Nederland. De manier waarop deze parken worden beschermd en onderhouden, wordt dan ook niet voor niets beschouwd als het beste idee van Amerika. "Leave it as it is. You