Publicaties

Tot mijn genoegen mag ik vandaag de dag zowaar met recht (en met een lichtelijk gevoel voor overdramatisering) zeggen dat er werk van mijn hand is dat officieel gepubliceerd is. Van een heus oeuvre is voorlopig nog geen sprake, maar het is een leuk gegeven dat ik iets heb mogen schrijven dat tot aan de persen is geraakt en in gedrukte vorm beschikbaar is.

Gezamenlijke bundel(s)


Een vervolg op het in 2023 uitgebrachte (en minstens net zo leuke) Tour de Henk. In een aantal originele verzen in de zogenaamde Topo-vorm wordt verslag gedaan van het wel en wee van Henk en Han, twee wielrenners die nooit helemaal een roemruchte status hebben weten te bemachtigen, maar op geheel eigen wijze als knechten furore maken binnen het door Frankrijk (en Italië) trekkende peloton. 

Mijn bijdrage is, met één van de ruim honderdvijftig verzen, niet bijster groot, maar dat het plezier van de bladzijden afspat is dan ook vooral te danken aan samenstellers Remko Koplamp en Maarten van Petersen, die daarbij konden putten uit eigen repertoire, maar eveneens een beroep deden op de dichtkunsten van Rikkert Zuiderveld, John de Rooy, Judith Nieken, Peter Knipmeijer, Niek Kalberg, Ben Hoogland, Christian Goijaarts, JW Goedhart, Theo Danes, Frits Criens en Inge Boulonois.

Website(s)

Het vrije vers

Dit forum brengt dichters tezaam die een zekere luchtigheid in hun poëzie omarmen en vooral vormvastheid en clous als een groot goed zien. Verzen die er worden gedeeld worden door vakkundige ogen gelezen en zowel positieve reacties als opbouwende kritiek zijn altijd bijzonder waardevol. Als een van de af en toe aanwezige dichters op de website, viel me enkele malen de eer van een voorpagina-publicatie te beurt en de verzen die daarvoor in aanmerking kwamen zijn hier terug te vinden.

Reacties

Een reactie posten

Andere schrijfsels

Waylon - Time Jumper

Afbeelding
Ik was wat sceptisch. Het moest nog maar blijken. Dit project klonk bijna te mooi om waar te zijn. Het was ook nogal gedurfd de eerste single uit te brengen op de dag dat van de echte Waylon postuum een album uitkwam en om dit album uit te brengen op een dag dat Colter Wall ook al van plan was te laten horen hoe het moet. Maar hij doet het. Hij flikt het gewoon. De Nederlandse Waylon kan zich moeiteloos meten met de beste hedendaagse makers van countrymuziek van weleer en meldt zich daarmee als kandidaat voor de 'album van het jaar'-uitverkiezing die aanstaande is.  Volgens mij heb ik alle platen van Waylon wel eens beluisterd om te peilen of er nog pareltjes op te vinden waren die me konden bekoren. Het enige nummer dat me tot nog toe echt was bijgebleven is ' Where Do I Go with Me? ', waarmee hij voor mijn part voor het eerst daadwerkelijk zijn artiestennaam eer aandeed (weliswaar namens The Common Linnets, dus onder een andere naam, maar toch). Het deed me erg denken...
Meer lezen

De Man met de Hamer

Ik weet zo kort na schrijven niet precies of onderstaande nu daadwerkelijk een disclaimer vereist (en na verloop van tijd zal ik deze inleidende regels waarschijnlijk wat overdreven vinden), maar misschien dat lezers hieronder beschreven geweld ietwat als schokkend kunnen ervaren, zeker omdat het waargebeurd is. In ieder geval heb ik geprobeerd een waarheidsgetrouw verslag te schrijven, dus wilde ik belangrijke details daarom niet weglaten, ongeacht de krankzinnigheid die daar soms bij hoort. Je zou zeggen dat iemand een slechte conditie heeft als-ie na vijftig meter fietsen de man met de hamer tegenkomt. Dat is ook zo, natuurlijk, als dat in figuurlijke zin het geval is, maar als dat letterlijk gebeurt is dat gewoon een geheel willekeurig voorval dat maar weinig te betekenen heeft. Zeker nabij een bouwplaats moet je niet gek op kijken als er een man loopt met een hamer in de hand. Zonder zo'n stuk gereedschap wordt het lastig, namelijk, om het een ander met elkaar te verspijkeren ...
Meer lezen

Geweldig

Afbeelding
Het theater. Ik kom d'r niet bijster vaak, maar de laatste jaren wel vaak ieder jaar een keer. Dat heb ik zelf ook niet bedacht, maar dat kwam zo. Ben één keer bij een voorstelling van Daniël Lohues geweest en daarna sprak het voor zich dat ik bij iedere start van een nieuwe theatertournee aanwezig zou zijn. Daar werd niet moeilijk over gedaan. Dat was voor mien va , met wie ik er die eerste maal geweest was, net zo goed een normale gang van zaken als voor mij. "Wij reserveert oonszelf een paar stoel'n en wij goat d'r komm'nd joar weer hen." Dat was meteen de strekking, al hebben we er altijd wel op verdacht moeten zijn dat we er op tijd genoeg bij waren. Want behalve een uitverkoop zou er voor ons weinig reden zijn een jaartje over te slaan. Ja, een of andere uit de hand gelopen epidemie of zo, of wat anders onvoorstelbaars misschien, maar verder weinig. Ook de droepneuze , die mij van de week de keel uit begon te hangen, vormde geen euvel dat een theateravo...
Meer lezen

Evan S. Connell - Son of the Morning Star

Afbeelding
Er zijn van die legendes die een eigen leven zijn gaan leiden waar je 'u' tegen zegt. Waarbij de grens tussen feit en fictie nauwelijks te herleiden is en slechts wat basisgegevens nog buiten kijf staan. Waar niet alleen over in het wilde weg werd en wordt gespeculeerd, maar ook na verloop van tijd allerlei romantische of dramatische aspecten mee worden geassocieerd. Zo gingen er bijvoorbeeld vele unieke gedachtes de vrije loop naar aanleiding van het noodlottige voorval dat een eind bracht aan het leven van George Armstrong Custer. The Custer Fight - Charles Marion Russell (1903) Nu is er een scala aan boeken dat kan worden geraadpleegd om een beter beeld te krijgen van wat zich die bewuste zomerdag precies heeft plaatsgevonden, maar de kunst is om een auteur te vinden die al dat soort bronnen heeft weten te verwerken in een samenvattend geschrift dat de algemene lading weet te dekken. In dit geval toont Evan S. Connell zich op dat gebied een gegadigde, want hij wist iets meer...
Meer lezen