Lucas (zonder “G” ja)

Vandaag zat het meteen weer tegen, het water droop nog door mijn jas. Ik kreeg geen voorrang waar de regen toch echt van links gekomen was.

Het was niet voor het eerst dat hun beroepsgroep slinkend leek, want de hoeveelheid post werd onderhand behoorlijk klein. Nu stelde men zelfs vast dat in de afgelopen week meer postbodes dan brieven echt bezorgd bleken te zijn.

Een leuke nagelsticker deed een vrouw soms uit haar dak gaan. Aan haar was dat niet echt besteed; ze had 'r doorgaans lak aan.

De man werd begraven en hoefde nadien zijn doodsaaie leven niet langer te leiden, geen brood meer te bakken, geen deeg te bereiden. Nu kon hij dan eindelijk rusten misschien. Er lag op zijn graf een boeketje of tien. Daarmee wist men nogal wat opzien te baren, omdat de man zelf voor zijn sterven al jaren, zoals-ie dat zei: "echt geen bloem meer kon zien."

Een obsessieve fagottist  had van zijn kerk geen dienst gemist, maar had zich in de Schrift vergist en dacht dat hij het beter wist. De stugge muzikant werd woest, vond dat de leer was vastgeroest en dat het spoedig anders moest. "Een échte kerk", zo sprak de zot, "moet draaien om het woord 'fagot'."

Gloednieuwe oordopjes. Snel alweer kwijtgeraakt. Oren zijn echter wat kaal zonder dop. Tip voor wie helpt bij mijn oordophereniging: steevast staan mijn initialen erop.

Soms kun je nog beter een slechte film of tv-serie met een goed einde kijken dan een enerverende met een teleurstellend slot. Hoe langer je ergens naar kijkt, des te interessanter het wordt wat voor een afronding een verhaal krijgt en als iets eens in negatieve zin met een sisser afloopt, dreigt dat daarom zelfs een wat wrange nasmaak op te leveren. Bijna kun je dan geneigd zijn de weg ernaartoe te vergeten, maar als het onderweg zijn plezieriger is dan het bereiken van de bestemming, is het wel zo verstandig zo veel mogelijk in je op te nemen tijdens het tripje dat je aan het maken bent.  Gelukkig heb ik het onlangs niet nagelaten zo veel mogelijk plezier te halen uit elke genietbare minuut van Centennial, een miniserie uit het ontstaanstijdperk van dat concept. Tijdens het najaar van 1978 en de winter die liep tot begin 1979 werden de twaalf aflevering ervan uitgezonden, de eerste en laatste met een duur van tweeënhalf uur en de overige elk anderhalf. Een hoop tijd dus om door te...