Van Eerder & Elders #2 - The National Parks: America's Best Idea

"Fortunate he is who may see Mount McKinley against the summer midnight sky, the lush fern forests of Kilauea, the white jubilance of Yosemite's waters, and the somber rock and surf of Acadia National Park. To record and interpret these qualities for others, to brighten the drab moods of cities, and build high horizons of the spirit on the edge of plain and desert -- these are some of the many obligations of art." - Ansel Adams 

Wonderschoon, dat zijn ze, die nationale parken die zich binnen de Amerikaanse landsgrenzen bevinden. Wonderschoon zijn dan ook de prachtige beelden die in deze documentaire te zien zijn. Het ene park is nog mooier dan het andere. En de een nog weer veel indrukwekkender en groter dan de andere. Alleen in Alaska bevinden zich al drie nationale parken die half zo groot zijn als Nederland. De manier waarop deze parken worden beschermd en onderhouden, wordt dan ook niet voor niets beschouwd als het beste idee van Amerika.

"Leave it as it is. You cannot improve on it. The ages have been at work on it and man can only mar it." - Theodore Roosevelt

De documentaire vertelt het chronologische ontstaansverhaal van de nationale parken en er wordt helemaal bij het begin begonnen. Het valt op dat men tegen het eind van de 19e eeuw in eerste instantie nog helemaal niet wist hoe er met de tot National Park gedoopte gebieden moest worden omgegaan. Daarom is het mooi om te zien hoe later steeds meer gerealiseerd werd dat er maar geen bomen moesten worden gekapt binnen de grenzen van het park en dat het beter was om de boel niet vol te bouwen met hotels en woningen. Vooral toen personen met hoog aangeschreven functies hun interesse in The National Parks begonnen te tonen, begon er door steeds meer mensen anders tegen de Amerikaanse landschappen aan te kijken. Een van de presidenten vormde het doel van de pas later opgerichte National Parks Service nog het mooist samen:

"For the Benefit and Enjoyment of the People." - Theodore Roosevelt

En tot op de dag van vandaag wordt er nog volop genoten van de schoonheid die er te vinden is in de nationale parken van Amerika. Dat is op zich al bijzonder als je ziet hoe deze parken in de loop der jaren vele bedreigingen hebben moeten doorstaan. Maar gelukkig kan patriottistisch Amerika dus nog altijd erg trots zijn op het inmiddels meer dan een eeuw oude idee om sommige plekken zodanig in bescherming te nemen dat de natuur er kan blijven zoals ze is. Het mooie daarbij is dat het ook nog eens als gezamenlijk eigendom van de inwoners van de VS wordt gezien:

"The only way that the people as a whole can secure to themselves and their children the enjoyment in perpetuity of what the Yellowstone Park has to give is by assuming the ownership in the name of the nation and by jealously safeguarding and pre serving the scenery, the forests, and the wild creatures." - Theodore Roosevelt

De grootste aandacht gaat uit naar drie van de oudste en bekendste National Parks:

- Yellowstone, de oudste, is vandaag de dag nog een van de populairste onder vele toeristen. Met name in de zomer is en was een bezoek aan Yellowstone erg populair ("They were very fond of saying that Yellowstone had three seasons: July, August and winter" - Frederic Remington/Paul Schullery).

- Yosemite was de grote liefde van John Muir. Het prachtige gebied heeft veel tegenslagen gehad en de dam die in Hetch Hetchy Valley gebouwd werd, toonde toch wel aan dat het niet bepaald voor zich sprak dat een gebied eenmaal onverwoestbaar was wanneer het als National Park was bestempeld.

- The Grand Canyon is misschien wel het eerste waar je aan denkt als het gaat over de nationale parken in de Verenigde Staten. Het is dan ook een van de meest indrukwekkende parken ("When the Creator made it, He failed to make a word to cover it." - Irvin S. Cobb). Juist daarom vond ik het verwonderlijk dat het zo relatief lang heeft geduurd voordat de canyon in het rijtje nationale parken kon worden geschaard.

Maar dat deze drie niet de enige zijn, wordt zeker duidelijk. Ook onder andere Mesa Verde en The Everglades komen aan bod. Er wordt van het ene mooie park naar het andere gegaan en het ene bijzondere verhaal wordt opgevolgd door een andere zeldzame gebeurtenis. Hierbij heeft schrijver Dayton Duncan goed in het achterhoofd gehouden wat centraal stond: de schoonheid van de verscheidene Amerikaanse natuurlandschappen. Samen met Ken Burns heeft ie de boel mooi in mekaar gezet en mede dankzij de muziek is het aangenaam om naar te kijken (zeker Al Petteway's 'Sligo Creek' zit inmiddels al een tijdje in mijn hoofd). Ik kan in elk geval niet meer wachten om eens met eigen ogen te zien wat voor moois de VS met haar natuurparken allemaal te bieden heeft.

"Laws change; people die; the land remains." - Abraham Lincoln

(eerder geplaatst op MovieMeter op 15 februari 2015)