Dichtneiging #17 - Natuurlijk geluk

Het kleurrijke meer van Bled te Slovenië als in beeld gebracht door Stefan Lok

Een landschap mag vlak zijn, een landschap mag glooien,

een landschap mag pronken, begroeid zijn of kaal,

het zij een der troost'lozen of een der mooien:

indruk die maken ze haast allemaal.

Een dal mag bebouwd zijn, een dal mag verwild'ren,

een dal mag heel groen zijn of juist ietwat grijs,

het zij een der roerigen of der verstild'ren:

de meesten stelt altijd wel iemand op prijs.

Een berg mag verschijnen, een berg mag verhullen,

een berg mag bekleed zijn met sneeuw of met blad,

het zij een der schuweren of een der gullen:

bewondering heeft men voor elke gehad.

Een stad mag wat dolen, een stad mag met kernen,

een stad mag erg bruisen of prat gaan op rust,

het zij een der ouderen of der modernen:

er zijn er te vinden naar elks hartenlust.

Een bouwwerk mag dof zijn, een bouwwerk mag blinken,

een bouwwerk mag opvallen of zijn verstopt,

het zij een der nietigen of een der flinken:

voor elk is er een die qua uitstraling klopt.

Een meer mag egaal zijn, een meer mag wat golven,

een meer mag vertroeb'len of blauw zijn als wat,

het zij onder schaduw of zonlicht bedolven:

't is zeker dat elk een soort schoonheid bevat.

Een wolk mag alleen zijn, een wolk mag zich mengen,

een wolk mag tekeergaan of vredig voorbij-,

het zij een die krimpe of almaar blijft lengen:

ze stralen gezag uit, zo hoog en zo vrij.

Een eiland mag schier zijn, een eiland mag splitsen,

een eiland mag ver zijn of juist heel nabij,

het zij een der gouden tips of een uit gidsen:

voor tripjes erheen staan we graag in de rij.

Een klif mag heel hoog zijn, een klif mag wat lager,

een klif mag vol kleur zijn of effen en grauw,

het zij helder zichtbaar of plots juist wat vager:

een kniesoor die aan z'n glans twijfelen zou.

Een beekje mag smal zijn, een beekje mag groeien,

een beekje mag stromen waarheen-ie maar wil,

het zij een die grond roert of die er doet bloeien:

zijn aantrekkingskracht laat vaak menigeen stil.

Een bos mag herbergen, een bos mag onthalen,

een bos mag gestrekt zijn of juist heel compact,

het zij om in op te gaan of in te dwalen:

't is logisch dat men naar de rust ervan snakt.

Een bui mag er plots zijn, een bui mag wat sluipen,

een bui mag heel vroeg zijn of zelfs ietwat laat,

het zij een die mistig is of maar blijft druipen:

elk mens heeft bij elk soort een keertje wel baat.

Een kustlijn mag sprank'len, een kustlijn mag blozen,

een kustlijn mag simpel zijn of juist uniek,

het zij een der korten of een der eind'lozen:

een charme die heeft het in menig optiek.

Een reis mag spontaan zijn, een reis mag met planning,

een reis mag verrassen of gaan als verwacht,

het zij een ter uitdaging of ter verwenning:

vaak vindt de reiziger ergens wel pracht.

Een leven kan kort zijn, een leven kan duren,

een leven kan eigen zijn of juist gedeeld,

het zij een met weinig of veel avonturen:

geluk heeft in elk wel zijn rol ooit gespeeld.

Geluk mag spontaan zijn, geluk mag je vormen,

geluk mag de basis zijn of aangekoekt,

het zij naar de eens of juist andermans normen:

het ligt voor het grijpen voor wie ernaar zoekt.