Van Eerder & Elders #4 / Dichtneiging #6 - Huisdierervaring

Soms lijkt iets al jaren zo klaar als een klontje,
maar is toch nog ergens de cirkel niet rond.
Zo maak je eens kennis met een lief klein hondje, 
zo groeit het beest op tot een luidkeelse hond.

Nu zijn er al velerlei jaren verstreken
en is het alsof dat gedierte hier hoort.
Het is bovendien een lief huisdier gebleken
al is-ie en wordt-ie nog dikwijls gestoord.

Als wij voor een gast eens de deur opentrekken
dan blaft hij en keft hij wel zo obsessief
dat al onze buren de oren bedekken,
maar ja, even later is-ie weer poeslief!

Hij heeft in zijn leven geen mensen gebeten, 

al is hij al tijden vrij emotioneel.
Nu nog heeft hij steevast als hij iets wil eten

bij iedere hap weer een brok in zijn keel.

Er zal eens een dag zijn waarop met dit voeden
de finale maaltijd hem voorgezet is
en ergens diep in mij is er een vermoeden
dat daarna niets rest nog dan een groot gemis.

(van enkele jaren geleden, uit het digitale schijfselverzamelinkje)