De 23 van '23 - Mijn favoriete nummers

Tja, nummers. Albums staan er vol mee, maar waar de een blijft hangen raakt de ander in de vergetelheid. Welke kant het kwartje opvalt komt soms heel nauw, maar vaak genoeg valt niet eens al te specifiek te verklaren waarom een nummer aanslaat of in het hoofd gaat zitten. En of het nu singles zijn of niet doet er wat mij betreft eigenlijk niet zo veel toe: een goed nummer is een goed nummer. De lengte is daarbij een net zo onbelangrijke maatstaf, want of er nu 3 of 10 minuten nodig zijn een bepaalde artistieke ingeving tot uiting te brengen, kan logischerwijs nogal verschillen. 

Het moge voor zich spreken dat het samenstellen van een lijstje met favoriete nummers een onmogelijke taak is wanneer je die uiterst serieus neemt. Je hoort er nogal wat van voorbij komen namelijk, in een jaar tijd. Iets makkelijker maak ik 't mezelf door gedurende het jaar een afspeellijst(je) bij te houden met de nummers die voor mij binnen de categorie "vind ik leuk" horen na ze een aantal keer gehoord te hebben. Maar die lijst kan na een jaar alsnog wel overdreven uitgebreid en onoverzichtelijk worden. 

Een simpel regeltje dat me nog wel wat helpt om de nummers op een voor mij logische volgorde te zetten, is dat ik per artiest het beste nummer van het jaar selecteer. Hoewel dat weer een behoorlijk struikelblok op zich kan vormen, maakt dat een lijstje uiteindelijk wel wat compacter en beter te ordenen. Met plezier heb ik daar de afgelopen weken meermaals naar geluisterd en dan komen de échte favorieten vanzelf naar voren. De crème de la crème op volgorde dus, van geweldig mooi naar erg leuk.

De meeste nummers hebben wel een aansprekende tekst of ten minste een pakkende regel hier of daar. Bij sommige speelt dat een belangrijke rol en kon ik het niet laten een stukje ervan te citeren. Bij andere lag dat niet meteen voor de hand, maar blijkt bij nadere inspectie in de meeste gevallen alsnog wel een leuke of interessante zin aanwezig te zijn. Als ze zijn voorzien van tekst tenminste. Zo niet, dan is de muziek op zich genoeg, maar het is eigenlijk wel mooi dat er veel verschil in zit hoe de verhouding is tussen het belang van de tekst en dat van het geluid.

De 23 van '23:

#1 - Margo Cilker - Lowland Trail 

"Got hills to climb, in my own sweet time"

"Lekker deuntje", zo dacht ik (waarschijnlijk) toen ik dit nummer voor het eerst hoorde. Het blijft je nog wel even bij nadat je het gehoord hebt, door de vrolijkheid die het uitstraalt, hoewel dan op gebied van tekst wel nog altijd de vraag blijft bestaan of die een even positieve kijk op de wereld laat doorschijnen. In dit geval is het juist een belangrijk onderdeel van de boodschap: dat het soms wat zoeken is naar de leuke dingen van het leven, maar je die zoektocht niet moet opgeven. En die boodschap wordt op een lekker 'catchy' wijze gebracht, zonder al te zoetsappig te zijn. 

#2 - Milly Raccoon - Fiddler's Prayer 

"..."

Langzaamaan begint er de nodige instrumentale muziek mijn favorietenlijstjes binnen te druppelen. Nodige ja, want muziek an sich heeft lang niet altijd vocalen nodig en de afwezigheid daarvan is soms meer dan een uitzondering op een regel. Niet dat alle muziek waarin niet wordt gezongen me ook altijd meteen kan bekoren, maar het komt nu toch zeker meer dan eens voor. Net als bij de meeste muziek met vocalen, doet daarbij een goed refrein wonderen, zoals in deze prachtige opname van Milly Raccoon. Ik wou dat ik zo kon bidden.

#3 - Bella White - Rhododendron 

"All this time I've spent inside my head… Well, I've been hurting. Is the world still turning?"

Het in dit lied centraal staande dagdromen komt even mooi naar voren uit de woorden die worden gezongen als de begeleidende klanken. Het "ooh-hooh-ooh-hooh-ooh...", dat ze herhaaldelijk laat horen gedurende het nummer, heeft een flinke scheut meer zeggingskracht dan menig oneliner die valt te bespeuren in de popmuziek die ik de laatste tijd wel eens voorbij hoor komen. De fascinerende stem waarmee ze de aandacht wekt neemt je hier niet zomaar mee in een dagdroompje, maar brengt je ook nog eens naar haast filosofische gronden. Ze zet je zowel aan het genieten als aan het denken.

#4 - Kassi Valazza - Long Way from Home (I'll Ride You Down) 

"I'd rather be lonely than on my own"

Een van de weinige van mijn favoriete artiesten (of überhaupt van de artiesten die ik ken) waarbij zo een mooi, rustig, specifiek en concreet elektrisch gitaargeluid naar de voorgrond wordt gebracht. Om te zeggen dat daarbij de juiste snaren worden aangeslagen, is een understatement. Met echte poëzie ben ik (nog) vrij onbekend, maar dat Valazza met haar beeldende teksten poëtisch gezien met kwalitatief hoogstaande kunststukjes bezig is, komt wel goed naar voren. Bovendien is de wonderlijke wijze waarop ze ze voordracht haast ongeëvenaard.

#5 - Turnpike Troubadours - Brought Me 

"Wager that it won't appear that I forgot who brought me"

Een poging de aspecten van een hereniging te beschrijven, van een van mijn favoriete liedtekstschrijvers van het moment (Evan Felker). Nostalgie en romantiek vormen de voornaamste ingrediënten bij deze kijk op een wederzien van een oude geliefde. Het mooie is dat die oude geliefde in dit geval (ook) de fans van de band betreft, omdat deze na enkele jaren verheugd werden met het feit dat de band een comeback maakte. Dat in dit geval van een wederzijdse liefde sprake is wordt hier op een mooie manier bevestigd.

#6 - Andy Hedges & Brigid Reedy - Desert Sands 

"Carry me over them old desert sands, with the yellow moon shinin' on high"

Zonder die tweede stem tijdens het refrein misschien wel een beetje een dertien-in-een-dozijn-nummer, maar de prachtige bijdrage van Brigid Reedy aan dit door Andy Hedges uitgezochte traditionele lied tilt de opname een flink eind boven de middelmaat uit. Het klinkt niet (langer) als een standaard kampvuurliedje dat op een of andere gezellige avond ten gehore wordt gebracht, maar als een soort volkslied voor al wat leeft op de open prairie die zich op het noorden van het Amerikaanse continent bevindt. 

#7 - Benjamin Dakota Rogers - Back to You 

"Oh, darlin', mine, oh, I’m gonna make it back to you. I’m gonna make it back to you"

Zo'n liedje dat je de eerste keer al meezingt omdat het refrein direct aanslaat. Niet zomaar een leuk deuntje met wat loze termen echter, maar een werkelijke (nood)kreet die niet vrij is van emotie. De artiest weet als de grootste bluesartiesten een hoop doorleefdheid aan zijn muziek mee te geven. Niet alleen als het zijn eigen weemoed betreft, maar evengoed als hij het over anderen heeft of de dingen (zoals in dit geval) hoopvol ziet. Maar weinigen klinken zo overweldigend als ze een nummer als dit zingen. 

#8 - Brennen Leigh - Running Out of Hope, Arkansas 

"Send my mail to nowhere, disconnect my phone"

Meer dan een woordspelinkje op de plaatsnaam. Het grapje dient immers voornamelijk als uitgangspunt voor een betoog voor vrijheid en de manier waarop je daarnaar op zoek kunt gaan. Daar wordt ook weer niet te zwaar aan getild, maar thematisch wordt dat wel mooi neergezet. Vooral het belang van beweeglijke vrijheid wordt hier even goed omarmt en dat is natuurlijk een vrijheidsvorm die in de Verenigde Staten hoog in het vaandel staat. Er is dan ook geen betere manier om die vrijheid te ervaren dan door eropuit te gaan en dat wordt hier op een vrolijke manier bezongen.

#9 - Marlene Bakker - Zolaank 

"Zolaank 't gaait oadem ik deur totdat ik nait meer kin"

Als eerste nieuwe nummer van het album dat dit jaar (2023) uitkwam bracht deze liefdesbetuiging de verwachtingen wel naar een heel hoog niveau. Dat het met kop en schouders boven de rest van de plaat blijkt uit te stijgen, zegt niet eens zozeer dat het album niet goed was, maar vooral dat 'Zolaank' gewoon een op zichzelf staande parel van jewelste is. Wat mij betreft meteen een klassieker die zich in de top heeft genesteld van de Nedersaksische muziek. En da's een bredere categorie dan je zou denken en een mooie top om in te staan.

#10 - Charles Wesley Godwin - All Again 

"When I'm with you I pity all the kings of the world"

Op de een of andere manier bleef deze niet eens zo heel ingewikkelde zin uit deze single bij me hangen. Het is, net als de rest van de liedtekst, een betekenisvol statement, dat helpt dit nummer enigszins uniek te maken binnen het cliché geworden liefdesthema. 't Is niet eenvoudig daar op een vernieuwende manier in te slagen, maar zelfs als het niet iets nieuws te bieden heeft, helpt het in ieder geval dat de boodschap gemeend is — zo lijkt me — en daar lijkt bij Godwin weinig twijfel over te hoeven bestaan, zeker als je in ogenschouw neemt dat het nummer op een plaat staat die het familieleven eens goed in het zonnetje zet.

#11 - Colter Wall - Corralling the Blues 

"I might get to thinkin' that I might, could quit drinkin', but then: what else is there to do?"

Een van die nummers waaruit goed naar voren komt hoe Colter Wall zich met zijn kijk op de wereld onderscheidt van de vele pretenderende hoeddragers die zich binnen de muziekwereld rondom hem begeven. Hoewel er daarvan genoeg zijn die met verve hun eigen muzikale identiteit weten te vinden, kunnen weinigen tippen aan de echtheid waarmee Wall het cowboybestaan beschrijft en omarmt. Alleen al de titel/conclusie van dit nummer had haast door niemand anders kunnen worden bedacht.

#12 - Drayton Farley - Norfolk Blues 

"They say the future's looking bleak, well, so am I"

't Betreft hier een ouderwetse working man-song die bijzonder lekker in het gehoor ligt. De boodschap (dat hard werken niet altijd even makkelijk is) wordt niet heel ingewikkeld verpakt en ligt er zelfs overduidelijk bovenop, maar er is ook niet per se subtiliteit nodig om een verhaal aan de man te brengen. Vooral in muzikaal opzicht is dit namelijk een erg genietbaar nummer, met een prettige opbouw van begin tot eind; het meezingwaardige refrein kan niet vaak genoeg klinken en de weg ernaartoe wordt ook steeds heel lekker geplaveid. 

#13 - The Bandit Queen of Sorrows - That Perfect Storm 

"Can't I redeem all the nights I lay to waste?"

Het nummer waarin de artiest wat mij betreft het best uit de verf komt, als folkzanger pur sang. Mondharmonica en gitaar leveren een mooie extra bijdrage aan het kunstzinnige dichtwerk van de artiest, hoewel dat op zich al het aanhoren waard is. Aan de ene kant valt er in haar doen en laten niet direct veel innovatiefs te bespeuren, maar aan de andere kant heeft ze een mooie eigen stijl. Waaruit die dan precies bestaat is moeilijk te beschrijven, maar dat is ook eigenlijk niet nodig als die zo duidelijk hoorbaar is. 

#14 - Iris DeMent - Goin' Down to Sing in Texas 

"Go ahead and shoot me if it floats your little boat, but I'll live by my conscience, even if that's all she wrote..."

Politiek-gerelateerd geneuzel houd ik doorgaans ver van me en de gedachte achter het 'protestlied' van Skik ligt me daarom na aan het hart, maar binnen de muziekwereld bestaat een traditie die het moeilijk maakt aan specifieke statements te ontkomen. Zo nu en dan betrap ik me er dan ook op dat een artiest op basis van zijn of haar ideologie een nummer schrijft dat bij me aanslaat. Het zal er nagenoeg altijd mee te maken hebben dat politieke problemen daarbij heel 'menselijk' worden gemaakt, maar dat is natuurlijk juist vaak met recht hetgeen dat bij een luisteraar een gevoelige snaar weet te raken. Iris DeMent is dat in elk geval gelukt. 

#15 - Cory Walker & Sierra Ferrell - Tried to Ruin My Name 

"I hope you are payin' for the way you left me cryin' here alone and blue"

Het lied is een niet al te prettige terugblik op een stukgelopen relatie en werd al door vele anderen uitgebracht. Maar alles wat Sierra Ferrell aanraakt verandert in goud en dat weet ook Cory Walker. Voor zijn nieuwste album verwelkomde hij haar daarom in de opnamestudio om dit nummer in te zingen en de rest is geschiedenis (zoals ze dan zeggen). De manier waarop Ferrell haar stem uitleent doet denken aan de manier waarop Emmylou Harris dat doet: opvallend vrijgevig en met een hoop succes.

#16 - Jeremie Albino - Tumbleweed 

"We'll be alright"

Net als veel van Albino's andere nummers klinkt 'Tumbleweed' uiterst opgewekt en vrolijk. Als het eens nodig is dan kan hij als geen ander een positieve draai geven aan mijn humeur, want zijn enthousiasme is bijna altijd wel aanstekelijk. En in dit geval weet hij ook nog wat gerust te stellen met de woorden die hij zingt, want die zijn bijzonder opbeurend. Volgens mij schuilt in hem een goede motivational speaker want als je bij aanvang van het lied aan de grond zit, heb je aan het eind ervan niet alleen het vertrouwen terug, maar sta je te popelen om iets te ondernemen. 

#17 - Molly Tuttle & Golden Highway & Dave Matthews - Yosemite 

"For a love that's grown old, try some new scenery... So, how many more miles to Yosemite?"

Wat mij betreft is de titel in dit geval al voldoende om de gedachten op de vrije loop te laten gaan, maar Molly Tuttle & Golden Highway leveren daaraan een extra bijdrage met hun altijd even heerlijke muzikale begeleiding. Je bent, net als Dave Matthews, mee op reis naar het nationale park dat hier (al dan niet metaforisch) wordt bezongen. En stiekem is die reis veel te mooi om je dan nog bezig te houden met de eindbestemming, zeker als het bereiken van die bestemming inhoudt dat de muziek stopt.

#18 - The Malpass Brothers - I've Got Her On My Mind Again 

"If you see me every day and I don't have much to say, it's because I've got her on my mind again"

Nieuwe nummers die klinken alsof ze vijftig of zestig jaar geleden bovenaan de hitparade stonden, doen het bij mij altijd goed. Dit nummer, bijvoorbeeld, zou je ook zo uit de strot van Conway Twitty hebben kunnen gehoord, of Don Gibson, om nog maar eens iemand te noemen waaruit de Malpass Brothers ongetwijfeld hun inspiratie putten. Een simpel gegeven op een vrij simpele manier in een nummer verwerken klinkt simpel, maar kan ook zo simpel worden dat het niets meer voorstelt. In dit geval is dat echter op een zeer geslaagde manier bewerkstelligd. 

#19 - The SteelDrivers - I Will Someday 

"I've never looked upon my Savior, but I will someday"

Mede geschreven door een oud-bandlid dat vandaag de dag op zichzelf furore maakt (Chris Stapleton), met een liedtekst die wel duidelijk maakt waarom hij een gewild schrijver is in Nashville. De combinatie tussen gospel- en country/bluegrass-muziek is er een die al sinds lange tijd bestaat en de uitdaging zit hem er in de genres op een respectabele manier met elkaar te 'vermengen'. Dat kan het best worden gedaan door niet te experimenteel te worden op muzikaal gebied en de tekst rechttoe rechtaan te houden. En daar is dit nummer een wel erg mooi voorbeeld van.

#20 - Hannah Read - Silverphae 

"..."

Een artiest die in 2022 zomaar op mijn pad kwam en eentje die ik meteen maar ben blijven volgen. Ze bevindt zich in de bluegrass/roots-hoek die naar mijn idee af en toe tegen de klassieke muziek aanschurkt en dat beschouw ik als een uiterst interessante hoek. Het is een hoek waarin (in mijn beleving) best wel regelmatig wordt geëxperimenteerd. Soms levert dat muziek op die me wat onwennig in de oren klinkt, maar bij dit nummer bijvoorbeeld, wordt daarmee precies in de roos geschoten (of gegooid). 

#21 - Danny Vera - DNA 

"The blood flows where it can go and the heart knows what it wants"

Meestal draait muziek voor mij om een combinatie tussen tekst en geluid, maar soms kan alleen het geluid genoeg zijn om je lekker aan het meeneuriën te brengen. Of in dit geval vooral fluiten, als ik het kon. Het 'catchy' deuntje komt op willekeurige momenten in je hoofd op zetten en blijft regelmatig hangen nadat je het gehoord hebt. Waar het gevoel precies wegkomt weet ik niet (waarschijnlijk iets met het soms bijna onheilspellende gefluit) maar in mijn beleving zou dit zo het titelnummer kunnen zijn of worden van een of andere (spaghetti)western.

#22 - Jason Isbell and the 400 Unit - Strawberry Woman 

"It hurts to move and it hurts to learn; I just kept on going when I made a wrong turn"

Jason Isbells teksten zijn sowieso altijd raak, dus dat is een aangenaam gegeven als je een album van hem (en zijn band) opzet, maar de ene keer spreekt een nummer me muzikaal meer aan dan de andere. Mijn referentiekader om hun rocknummers echt goed te kunnen waarderen is te beperkt, maar de wat rustigere, folksy liedjes gaan er bij mij in als zoete koek. Met het oog op hun meest recente album is dit het beste voorbeeld van zo'n mooi klein liedje, dat simpel klinkt maar bij Isbell altijd even wat meer inhoud heeft dan je in eerste instantie denkt.

#23 - Charley Crockett - Killers of the Flower Moon 

"If you come around here with pretty flowers to sow, you might stop and notice nobody's very old"

Het gelijknamige boek dat een aantal jaar geleden uitkwam vond ik bijzonder indrukwekkend om te lezen, de verfilming ervan was wat mij betreft vooral uniek en dit nummer, dat het verhaal nog eens kort navertelt, is een erg degelijke aanvulling op de opsomming aan artistieke uitingen over de brute moorden die begin vorige eeuw plaatsvonden. Een mooi voorbeeld over de kracht van verhalende liederen, waar je er wat mij betreft nog maar veel te weinig van hoort tegenwoordig.