Marvin & Miranda #1 - Doktersovernachting

    Er viel nou eenmaal niet zo veel tegen in te brengen. Hij was vrij koppig over het algemeen maar had een hoop respect en bewondering voor intellect. Het was een van de redenen waarom hij indertijd voor Miranda gevallen was en had er nu evengoed toe geleid dat hij zich bereid had gevonden voor eventjes buitenshuis te overnachten. Het voorstel van de dokter, om de komende paar dagen en nachten in diens vrije bijkamer door te brengen, was niet bepaald onredelijk en bovendien ontbrak het hem aan de wils- en daadkracht de dokters adviezen te betwijfelen en te negeren.

    Het was een sombere kamer waarin Marvin die nacht verkeerde: op het bed en het door een nachtkaars bezette tafeltje ernaast na, was er niets noemenswaardigs in de ruimte aanwezig. Geen schilderij, klok, of andersoortige decoratie aan de muur, geen gordijn om een raamopening te verhullen, geen raamopening om een contact in stand te houden met de buitenwereld en geen kast om iets in op te bergen. De deur naar de kamer toe was het enige dat de muren rondom hem contrasteerde, al stoorde hij zich nogal aan de grote kier aan de onderzijde, waardoor zijn nachtverblijf onnodig werd verlicht.

    Zijn vrouw stond, net als hem, een zeldzame nacht alleen te wachten. Met de wetenschap dat ze de nacht onverwachts zonder haar man zou doorbrengen, voelde het huis meteen leger. Ze was die avond niet al te laat teruggekeerd maar trok direct naar de slaapkamer, keek naar het alweer ietwat verouderde portret van hen tweeën dat aan de muur hing, merkte op hoe de tijd vervlogen was, liep met de kaarshouder in haar hand richting de andere kant van hun slaapkamer om het raam dicht te trekken, trok de gordijnen er voor en zette de kaars op het nachtkastje. Ze blies de kaars uit en nestelde zich in het donker onder de extra groot aanvoelende dekens. 

    Het was altijd rustig bij Marvin en Miranda in huis en de twee wisten die rust over het algemeen erg op prijs te stellen, maar de stilte was nu ineens merkbaar aanwezig. Er waren nooit kinderen gekomen die hun partnerschap hadden doen evolueren tot een familie en voor enige commotie of ongeregeldheden zorgden in het dagelijks leven of tijdens onrustige nachten. Ze was simpelweg nooit zwanger geraakt in al die jaren en had bovendien nooit een nadrukkelijke kinderwens gehad. Marvin had wel een keer de opmerking gemaakt dat hij zich wel eens had voorgesteld hoe het zou zijn om een jongere versie of varianten van een van hen te zien opgroeien maar ze hadden er nooit echt uitvoerig over gesproken en het had haar daarom ook altijd wel aannemelijk geleken dat ze hun liefdevolle aandacht de rest van hun gelukkige levens uitsluitend op elkaar zouden blijven vestigen.

    Niet dat er nooit onenigheid of een meningsverschil was. Het ongeluk dat was voorgevallen bewees bijvoorbeeld het gelijk van Miranda in een terugkerende discussie over de gedateerde liefhebberij van haar man, die inmiddels bijna veertig jaar was en nog altijd bezig bleef met het temmen van wilde paarden die men in de omgeving had gevonden of bezat. Het was een uitdagende bezigheid die meer dan eens de nodige adrenaline naar boven bracht maar niet geheel zonder gevaren was en Miranda daarom met de jaren meer was gaan tegenstaan. Diverse blessures waren de revue gepasseerd maar de serieuze aard van de kwetsuur die Marvin deze middag had opgedaan liet geen twijfel bestaan over de verandering die zou plaatsvinden na zijn herstel, waarover de dokter gelukkig goede hoop had uitgesproken.

    Wat haar dwarszat was echter niet zozeer dat hij in de afrondende fase van een temmingsproces had besloten een jong paard er mee op uit te nemen voor een tochtje. Gek genoeg was ze daar, ondanks haar regelmatige en stellige beklag, op dit moment niet heel kwaad over. Er was iets anders dat aan haar knaagde. Wat precies wist ze zo gauw niet, maar woelend in haar bed wist ze haar gedachten niet te verzetten en kon ze niet anders dan de situatie overpeinzen. Ze beeldde zich in hoe meneer Thomas tegen het eind van de middag naar haar kwam toegesneld terwijl ze in de voortuin aan de gang was en in de imaginaire herbeleving van het doktersbezoek dat erop volgde kwamen opnieuw enkele medische speculaties en oordelen tot haar. Eén bepaald feit dat de dokter over het voorval navertelde overviel haar ineens nu ze probeerde in te denken hoe haar Marvin ongelukkig terecht kwam na een onverwachts manoeuvre van het paard: het had plaatsgevonden op het erf van Camille Petersen, de jonge, knappe en pas bevallen weduwe van een veehouder die zich het jaar ervoor met zijn nieuwe bruid gesetteld had in de buurt van het dorp...