Dichtneiging #43 - Op Reis
Naar Johanna van Burens 'Op Reize', vrij vertaald
de een wil naar het zuiden en de ander kiest voor noord.
Zo willen er vaak velen eens vertoeven aan de zee
en nemen zij die hoogte zoeken vaak een bergstok mee.
De lui van buiten gaan een keer het stedelijke in
en mensen uit de stad hebben het buiten naar de zin.
Nu gaan er heel wat vreemden ook dit kleine dorpje door.
Qua bussen en qua auto's komen alle kleuren voor.
Ik kijk naar het gewemel en dat reizen heen en weer.
Ik luister, hoor geluiden, sta eens stil en prakkeseer.
Daar hoor je plots hoe onze oude klokkentoren luidt.
Het is een droevig deuntje en ik weet waar het op duidt:
er is hier iemand in het dorp die ook op reis zal gaan;
dat kondigt hier in dit geval dit afscheidsliedje aan.
De niet zo standaard reis, waarbij men weinig kleuren duldt,
vindt plaats in een klein koetsje, in een passend zwart gehuld.
Dus al wat hier net wemelde is even stil gaan staan
en maakt voor deze reiziger een laatste maal vrij baan.
De klokken blijven luiden waar de rest stilaan verstomt,
omdat er een op reis gaat die hierna nooit huiswaarts komt.
Reacties
Een reactie posten