Dichtneiging #44 - O, Meimaand...

Naar Johanna van Burens 'O, meimoand...', vrij vertaald

O, meimaand, o meimaand,
wat maak je ons blij!
Je gaf ons veel warmte
en regen erbij.
Je fleurde sprookachtig
de vruchtbomen op,
een rijkdom aan bloeisels
bracht jij tot hun top.
Wat hen ook kon deren
heb jij ferm geweerd,
geen nachtvorst of onraad
heeft hen maar bezeerd.                       
Het groene is jaren
zo mooi niet geweest.
Zo blijkt uit de glans
op de es wel het meest.
Wat bloeiden er bloemen
langs zandweg en sloot.
Geen mens die van 't spul             
in de hof niet genoot.
Wat maakten de zondagen
blij en tevree,
elk stapje naar buiten 
bracht pracht met zich mee. 
Het weer was zo zacht
en het weer was zo mild,
het heeft onverklaarb're
verlangens gestild.
O, meimaand, o meimaand, 
wat maak je ons blij!
Ik zeg het je nu,
je bent zo weer voorbij. 

Reacties

Een reactie posten

Andere schrijfsels

Waylon - Time Jumper

Afbeelding
Ik was wat sceptisch. Het moest nog maar blijken. Dit project klonk bijna te mooi om waar te zijn. Het was ook nogal gedurfd de eerste single uit te brengen op de dag dat van de echte Waylon postuum een album uitkwam en om dit album uit te brengen op een dag dat Colter Wall ook al van plan was te laten horen hoe het moet. Maar hij doet het. Hij flikt het gewoon. De Nederlandse Waylon kan zich moeiteloos meten met de beste hedendaagse makers van countrymuziek van weleer en meldt zich daarmee als kandidaat voor de 'album van het jaar'-uitverkiezing die aanstaande is.  Volgens mij heb ik alle platen van Waylon wel eens beluisterd om te peilen of er nog pareltjes op te vinden waren die me konden bekoren. Het enige nummer dat me tot nog toe echt was bijgebleven is ' Where Do I Go with Me? ', waarmee hij voor mijn part voor het eerst daadwerkelijk zijn artiestennaam eer aandeed (weliswaar namens The Common Linnets, dus onder een andere naam, maar toch). Het deed me erg denken...
Meer lezen

De Man met de Hamer

Ik weet zo kort na schrijven niet precies of onderstaande nu daadwerkelijk een disclaimer vereist (en na verloop van tijd zal ik deze inleidende regels waarschijnlijk wat overdreven vinden), maar misschien dat lezers hieronder beschreven geweld ietwat als schokkend kunnen ervaren, zeker omdat het waargebeurd is. In ieder geval heb ik geprobeerd een waarheidsgetrouw verslag te schrijven, dus wilde ik belangrijke details daarom niet weglaten, ongeacht de krankzinnigheid die daar soms bij hoort. Je zou zeggen dat iemand een slechte conditie heeft als-ie na vijftig meter fietsen de man met de hamer tegenkomt. Dat is ook zo, natuurlijk, als dat in figuurlijke zin het geval is, maar als dat letterlijk gebeurt is dat gewoon een geheel willekeurig voorval dat maar weinig te betekenen heeft. Zeker nabij een bouwplaats moet je niet gek op kijken als er een man loopt met een hamer in de hand. Zonder zo'n stuk gereedschap wordt het lastig, namelijk, om het een ander met elkaar te verspijkeren ...
Meer lezen

Geweldig

Afbeelding
Het theater. Ik kom d'r niet bijster vaak, maar de laatste jaren wel vaak ieder jaar een keer. Dat heb ik zelf ook niet bedacht, maar dat kwam zo. Ben één keer bij een voorstelling van Daniël Lohues geweest en daarna sprak het voor zich dat ik bij iedere start van een nieuwe theatertournee aanwezig zou zijn. Daar werd niet moeilijk over gedaan. Dat was voor mien va , met wie ik er die eerste maal geweest was, net zo goed een normale gang van zaken als voor mij. "Wij reserveert oonszelf een paar stoel'n en wij goat d'r komm'nd joar weer hen." Dat was meteen de strekking, al hebben we er altijd wel op verdacht moeten zijn dat we er op tijd genoeg bij waren. Want behalve een uitverkoop zou er voor ons weinig reden zijn een jaartje over te slaan. Ja, een of andere uit de hand gelopen epidemie of zo, of wat anders onvoorstelbaars misschien, maar verder weinig. Ook de droepneuze , die mij van de week de keel uit begon te hangen, vormde geen euvel dat een theateravo...
Meer lezen

Van Eerder & Elders #2 - The National Parks: America's Best Idea

Afbeelding
"Fortunate he is who may see Mount McKinley against the summer midnight sky, the lush fern forests of Kilauea, the white jubilance of Yosemite's waters, and the somber rock and surf of Acadia National Park. To record and interpret these qualities for others, to brighten the drab moods of cities, and build high horizons of the spirit on the edge of plain and desert -- these are some of the many obligations of art." - Ansel Adams  Wonderschoon, dat zijn ze, die nationale parken die zich binnen de Amerikaanse landsgrenzen bevinden. Wonderschoon zijn dan ook de prachtige beelden die in deze documentaire te zien zijn. Het ene park is nog mooier dan het andere. En de een nog weer veel indrukwekkender en groter dan de andere. Alleen in Alaska bevinden zich al drie nationale parken die half zo groot zijn als Nederland. De manier waarop deze parken worden beschermd en onderhouden, wordt dan ook niet voor niets beschouwd als het beste idee van Amerika. "Leave it as it is. You...
Meer lezen